Η Κ. με επισκέφθηκε το Δεκέμβριο για μια σειρά από συμπτώματα. Σε σωματικό επίπεδο είχε συχνούς πονοκεφάλους, λευκόρροια, σφίξιμο δοντιών και διακοπτόμενο ύπνο.
Σε ψυχονοητικό επίπεδο υπήρχαν φοβίες που εκδηλώνονταν με επίμονες σκέψεις ότι κάτι κακό θα συμβεί, ότι θα χτυπήσει ο γιος της με το αυτοκίνητο, και με δραματικές εικόνες ότι το κακό είχε ήδη συμβεί. Επίσης η Κ. είχε αυξημένα επίπεδα άγχους, σχετικά με το χρόνο, τι να κάνει και πώς να το κάνει, όπως και αυξημένο θυμό και ευερεθιστότητα μες στην οικογένεια, κυρίως προς το σύζυγο της.
Ήδη από τον πρώτο μήνα της ομοιοπαθητικής θεραπείας, η Κ. δηλώνει μειωμένα τα επίπεδα των φοβιών. Ο φόβος ότι κάτι κακό θα συμβεί και οι άσχημες σκηνές στο μάτι του μυαλού , έχουν μειωθεί κατά πολύ όπως και ο θυμός. Σωματικά υπάρχει μείωση των κολπικών υγρών, βελτίωση του ύπνου και μείωση των πονοκεφάλων. Η θεραπεία επαναλαμβάνεται τους επόμενους μήνες ώστε να σταθεροποιηθεί η βελτίωση. Ώσπου κάποια στιγμή επανέρχεται έντονα η ευερεθιστότητα, το άγχος να προλάβει τις δουλειές της, να τηρήσει το πρόγραμμα. Η θεραπεία που δίνεται είναι συμπληρωματική της αρχικής και ένα μήνα μετά η Κ. νιώθει πολύ ήρεμη. Δεν αγχώνεται αν δεν προλάβει να τα κάνει όλα μες στη μέρα. Ακόμα και με το σύζυγο της η σχέση της είναι πολύ καλύτερη. Ο θυμός έχει υποχωρήσει. Τα σωματικά συμπτώματα εξακολουθούν βελτιούμενα.
Το περιστατικό αυτό είναι ενδεικτικό του τι κάνει μια σωστή ομοιοπαθητική θεραπεία. Επαναφέρει την ισορροπία στο σώμα, αλλά και τη γαλήνη και την αρμονία στο νου και το συναίσθημα.
Γιατί υγεία δεν είναι μόνο η απουσία σωματικών συμπτωμάτων. Υγεία είναι να νιώθουμε καλά, να σκεφτόμαστε καθαρά, να έχουμε μια θετική στάση απέναντι στη ζωή και να εκφράζουμε το δημιουργικό δυναμικό μας.
Αφήστε μια απάντηση