Πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας αποφεύγουν εντελώς να ασκηθούν γιατί συσχετίζουν τη γυμναστική με πολύ ιδρώτα και ταλαιπωρία. Στην Ασία, η άσκηση θεωρείται σαν κάτι που κάνουμε για θεραπευτικούς σκοπούς , όχι για διασκέδαση, και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα περισσότερα παραδοσιακά ανατολίτικα θεραπευτικά συστήματα.
Όπως και στην ιατρική, ο πρώτος κανόνας της άσκησης είναι ότι δεν πρέπει να βλάπτει. Έτσι, αυτόματα αποκλείονται όλες οι δραστηριότητες που καταπονούν το σώμα, τραυματίζουν τους ιστούς και αφήνουν κάποιον εξουθενωμένο. Αντιθέτως, οι ανατολίτικες και κυρίως οι κινέζικες ασκήσεις είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να βοηθούν το σώμα να επιδιορθώνεται και να αυτοθεραπεύεται, να υποβοηθούν το αίμα και τη λέμφο να αποτοξινώνουν τους ιστούς και να ενεργοποιούν το σύστημα.
Τέτοιου είδους ασκήσεις είναι απαλές και αργές. Στο βιβλίο «Πολύτιμες Συνταγές», γραμμένο 1500 χρόνια πριν, σημειώνεται:
«Το Ταό της ζωής προϋποθέτει το να διατηρούμε τον εαυτό μας όσο το δυνατό πιο ευλύγιστο. Δε θα πρέπει να μένουμε ακίνητοι για πολύ χρόνο, ούτε να εξαντλούμαστε προσπαθώντας να καταφέρουμε αδύνατα έργα. Θα πρέπει να μάθουμε από τη φύση τον τρόπο με τον οποίο να ασκούμαστε, παρατηρώντας το γεγονός ότι το τρεχούμενο νερό δε λιμνάζει ποτέ.»
Ας απαριθμήσουμε τις βασικές διαφορές μεταξύ του σκληρού ανατολίτικου και του απαλού δυτικού τρόπου άσκησης. Οι απαλές ασκήσεις επικεντρώνονται στην έκταση των μυών και των τενόντων και στη χαλάρωση των αρθρώσεων, επιτρέποντας έτσι την ελεύθερη ροή ενέργειας και αίματος σε όλους τους ιστούς του σώματος. Η σκληρή άσκηση συστέλλει τους μύες και συμπιέζει τις αρθρώσεις, μπλοκάρει την κυκλοφορία και διατηρεί τα τοξικά απόβλητα στους ιστούς για πολύ καιρό. Οι απαλές ασκήσεις γίνονται σε συνδυασμό με βαθιά, αργή, διαφραγματική αναπνοή, η οποία οξυγονώνει και αλκαλοποιεί το αίμα και τους ιστούς, ενώ οι σκληρές ασκήσεις αναγκάζουν την αναπνοή να είναι ρηχή, αξιοποιώντας έτσι μόνο το στενό πάνω τμήμα των πνευμόνων και μειώνοντας την είσοδο οξυγόνου και την αποβολή διοξειδίου του άνθρακα. Ως αποτέλεσμα, το αίμα και οι ιστοί γίνονται όξινοι και οξυγονώνονται ελλιπώς. Ίσως, το πιο σημαντικό είναι ότι η απαλή άσκηση σε συνδυασμό με τη βαθιά , αργή αναπνοή ενεργοποιεί το παρασυμπαθητικό τμήμα του αυτόνομου νευρικού συστήματος, το οποίο είναι υπεύθυνο για τον καθαρισμό και την αυτοθεραπεία του σώματος.
Το καταλληλότερο είδος γυμναστικής για αποτοξινωτικούς σκοπούς είναι η yoga και οι κινέζικες πρακτικές tai chi και chi gong. Βέβαια, οποιοδήποτε είδος ήπιας δραστηριότητας, που δεν στρεσάρει την καρδιά και δεν προκαλεί ρηχή αναπνοή, είναι ωφέλιμο, καθώς βοηθά στη ροή των υγρών του σώματος. Μια μεγάλη βόλτα στην παραλία ή μια πεζοπορία στο δάσος, ένα ήρεμο κολύμπι, είναι κατάλληλα εφόσον τα κάνετε ήπια και αργά.
Συμπερασματικά, το αίμα, το σώμα και η αναπνοή είναι σχεδιασμένα να κινούνται. Οτιδήποτε παραμένει ακίνητο για πολύ καιρό χάνει τη ζωτικότητά του και αρχίζει να αποδομείται.
«The Tao of Detox, The secrets of Yang-Sheng Dao«, Daniel Reid
Αφήστε μια απάντηση