Σαν μαθήτρια Ομοιοπαθητικής και σαν επαγγελματίας Ομοιοπαθητικός στη συνέχεια, ο ερχομός κάποιου ξένου Ομοιοπαθητικού για σεμινάριο στην Ελλάδα αποτελούσε πάντα το γεγονός της χρονιάς και καλλιεργούσε ενθουσιασμό και ανυπομονησία. Ήταν η ευκαιρία να εκτεθούμε σε καινούρια γνώση και μεθοδολογία από πολύ έμπειρους δασκάλους αλλά και να έρθουμε σε επαφή οι Ομοιοπαθητικοί μεταξύ μας.
Συχνά τα τελευταία χρόνια σκεφτόμουν γιατί να μην οργανώνονται περισσότερα τέτοιου τύπου σεμινάρια όπου θα διδάσκουν Έλληνες Ομοιοπαθητικοί, μιλώντας για την Αθήνα, γιατί στη Βόρεια Ελλάδα ίσως, και στην Ακαδημία της Αλοννήσου σίγουρα, πραγματοποιούνται πολλά περισσότερα.
Έβλεπα το κενό και την ανάγκη που υπήρχε όμως περίμενα κάποιος άλλος να το οργανώσει, μετέθετα την ευθύνη στους παλιότερους και εμπειρότερους.
Ώσπου μέσα στο Γενάρη συζητώντας με έναν αγαπημένο φίλο, αυτή η ιδέα ήρθε πάλι στο προσκήνιο. Ο άνθρωπος αυτός είχε το προνόμιο να διδαχθεί Ομοιοπαθητική την εποχή της μεγάλης άνθισης της στην Ελλάδα, την εποχή όπου οι πρώτοι μαθητές του Γιώργου Βυθούλκα άρχισαν να διδάσκουν τους επόμενους. Είχε έτσι την τύχη να έχει δασκάλους τον Νίκο Κορακίτη, τον Βασίλη Γκέκα, τον Βαγγέλη Ζαφειρίου. Και κάθε φορά που μου περιέγραφε την εμπειρία του από τα μαθήματα αυτά ένιωθα τον ενθουσιασμό, την ενότητα και όλα εκείνα τα πολύ όμορφα συναισθήματα που προεξάρχουν όταν άνθρωποι με καθαρή πρόθεση μαζεύονται για να μοιραστούν μια πολύτιμη γνώση για καλό σκοπό.
Εκείνο το βράδυ γύρισα στο σπίτι και κάπως μαγικά, η ιδέα αποκρυσταλλώθηκε μέσα μου μαζί με μια σιγουριά και ένα πρωτόγνωρο ενθουσιασμό. Ήμουν βέβαιη για το ποιοι θα ήταν οι βασικοί άξονες του συνεδρίου. Ομοιοπαθητικοί παλιοί αλλά και κάπως νεώτεροι, που θα μοιράζονταν αποστάγματα της πολύχρονης εμπειρίας τους σε ένα κοινό Ομοιοπαθητικών, από οποιοδήποτε χώρο και αν προέρχονταν. Έφτιαξα τη λίστα των ομιλητών που θα ήθελα να καλέσω, λίστες με πιθανούς χώρους και άλλες οργανωτικές λεπτομέρειες. Ξεκινούσα από μηδενική βάση όμως ο ενθουσιασμός μου για το εγχείρημα αποτελούσε την κινητήριο δύναμη μου.
Όταν άρχισα να προσκαλώ τους ομιλητές έμεινα έκπληκτη από την άμεση και θετική τους ανταπόκριση. Άνθρωποι όπως η Αλεξάνδρα Δεληνίκου, ο Νίκος Κορακίτης, ο Βαγγέλης Ζαφειρίου, που ήταν και ο πρώτος μου δάσκαλος στην Ομοιοπαθητική, μερικοί δηλαδή από τους πλέον καταξιωμένους Ομοιοπαθητικούς στην Ελλάδα, με εμπειρία 30 και 40 χρόνων, αγκάλιασαν το εγχείρημα δίχως να ζητήσουν καν χρόνο για να το σκεφτούν. Το γεγονός αυτό ενδυνάμωσε τη βεβαιότητα μου για την ανάγκη που υπήρχε να πάρει σάρκα και οστά αυτό το συνέδριο.
Βέβαια σε ένα εγχείρημα που περιλαμβάνει πολλούς ανθρώπους, οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες. Μια αλλαγή στο πρόγραμμα του κ. Ζαφειρίου, που τον θέλει να είναι τις ίδιες ημέρες του συνεδρίου, στο εξωτερικό προσκεκλημένος να διδάξει, είναι η αιτία που δεν τον έχουμε κοντά μας . Θα έχουμε την χαρά όμως να μας μιλήσει μία εξίσου αξιόλογη Ομοιοπαθητικός και διδάσκουσα από την Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Συνεργασίας, τη Ναταλία Τζήμα.
Επίσης θα ακούσουμε το Νίκο Σκαρβελάκη, εξίσου αξιόλογο και καταξιωμένο Ομοιοπαθητικό, που είχα τη χαρά να γνωρίσω στο Ηράκλειο τα τελευταία χρόνια.
Το κόστος συμμετοχής του συνεδρίου θα κυμανθεί σχετικά χαμηλό προκειμένου να δώσει τη δυνατότητα σε περισσότερους συνέδρους να παρεβρεθούν, αλλά και να μπορέσει να καλύψει τα έξοδα ενοικίασης του χώρου και τα οργανωτικά έξοδα του συνεδρίου. Κατ’ επιλογή δε θα υπάρξουν χορηγοί. Μόνοι χορηγοί θα είναι οι χορηγοί επικοινωνίας που εξαρχής αγκάλιασαν το εγχείρημα.
Το 1ο Συνθετικό Συνέδριο Ομοιοπαθητικής αποτελεί ένα ανεξάρτητο εγχείρημα που στόχο έχει, όπως διαφαίνεται από τον τίτλο του, τη σύνθεση. Σύνθεση ανάμεσα στους Ομοιοπαθητικούς, ανεξάρτητα από το background από το οποίο προέρχονται, σύνθεση ανάμεσα στις κλασικές και στις σύγχρονες προσεγγίσεις στην Ομοιοπαθητικής, σύνθεση ανάμεσα στην Ομοιοπαθητική και σε άλλες μεθόδους θεραπείας.Το συνέδριο στοχεύει στην εκπαίδευση και στην ανάπτυξη προβληματισμού αναφορικά με την ανάγκη για μια βαθύτερη θεραπευτική προσέγγιση του σύγχρονου ανθρώπου και καλείται συνέδριο και όχι σεμινάριο διότι εκτός των παραπάνω, φιλοδοξεί να δώσει χώρο στους συμμετέχοντες του να μοιραστούν προβληματισμούς, ιδέες και προτάσεις.
Το συνέδριο δεν επιχειρεί να υπερκεράσει καμία άλλη ομοιοπαθητική δομή, εκπαιδευτική ή μη. Αντιθέτως, καλεί τους Ομοιοπαθητικούς από όποια δομή και αν εκπροσωπούν, να συμμετάσχουν στις εργασίες του.
Απευθύνεται σε σπουδαστές Oμοιοπαθητικής, επαγγελματίες Ομοιοπαθητικούς, αλλά και επαγγελματίες Υγείας και άλλους ολιστικούς θεραπευτές που ενδιαφέρονται να έρθουν σε επαφή με την Ομοιοπαθητική, όπως επίσης και σε φίλους της Ομοιοπαθητικής που έχουν βιώσει τα θεραπευτικά της οφέλη.
Πολλοί αναρωτιούνται πώς μου προέκυψε η ιδέα για αυτό το συνέδριο. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αποτελεί μάλλον κομμάτι του δικού μου δρόμου υπηρεσίας και προσφοράς. Το 1ο Συνθετικό Συνέδριο Ομοιοπαθητικής δεν είναι ένα ακόμα ομοιοπαθητικό σεμινάριο. Αποτελεί ένα καινοτόμο εγχείρημα που φιλοδοξεί να φέρει στο βήμα του ομοιοπαθητικούς ανεξάρτητα από το background από το οποίο προέρχονται και επίσης να συνθέσει διαφορετικές μεθόδους και προσεγγίσεις στα πλαίσια μιας πραγματικά ολιστικής θεραπείας. Σε αυτό το πλαίσιο θα φιλοξενήσει την ομιλία της ψυχολόγου και συστημικής οικογενειακής ψυχοθεραπεύτριας, Αναστασίας Κλαδευτήρα.
Οι καιροί απαιτούν ενότητα. Δε σημαίνει ότι όλοι θα συμφωνήσουμε, αλλά το να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε ακούγοντας με σεβασμό την γνώμη των άλλων είναι ό,τι πιο σημαντικό μπορούμε να κάνουμε. Είναι αυτό που χρειαζόμαστε για την εξέλιξη μας όχι μόνο σαν ομοιοπαθητικοί αλλά και σαν άνθρωποι.
Αφήστε μια απάντηση