Ομοιοπαθητική και Κρίσεις Πανικού

Ο Δ., ηλικίας 46 ετών με επισκέφθηκε στο γραφείο τον Φεβρουάριο του 2016 με κύριο σύμπτωμα τις κρίσεις πανικού, οι οποίες είχαν εμφανιστεί το περασμένο καλοκαίρι.

Διερευνώντας το ιστορικό, το πρώτο επεισόδιο εμφανίστηκε μια μέρα του Αυγούστου καθώς οδηγούσε με το αυτοκίνητο για αρκετή ώρα, ενώ η θερμοκρασία ήταν πολύ υψηλή. Ακολούθησαν και άλλα επεισόδια, στο αυτοκίνητο, σε κλειστούς χώρους όπως στην τράπεζα, στην εκκλησία.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα συνήθη συμπτώματα ήταν πόνος στο στομάχι, πόνος στο στέρνο, ταχυπαλμίες, ιδρώτας, μεγάλη δυσφορία στην αναπνοή και αίσθημα αδυναμίας. Από την έναρξη των κρίσεων πανικού και μετά, ο ασθενής ανέπτυξε φόβο για τα αεροπλάνα και τα πλοία όπως και ιδιαίτερη ανησυχία για την υγεία του.

Επειδή το πρώτο σύμπτωμα ήταν ο πόνος στο στομάχι, και στη συνέχεια ακολουθούσαν και τα υπόλοιπα, ο Δ. επισκέφθηκε γαστρεντερολόγο, ο οποίος διέγνωσε γαστρίτιδα και γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και συνέστησε θεραπεία με πραζόλες.

Στην ερώτηση εάν έχει βιώσει κάποιο πολύ στρεσογόνο γεγονός στη ζωή του ανάφερε ότι ο γιος του νόσησε από λέμφωμα 4 χρόνια πριν. Ήταν αναπάντεχο για εκείνον αλλά έπρεπε να είναι δυνατός, για υποστηρίξει το γιο του και τη γυναίκα του. Δεν έκλαψε κατά τη διάρκεια των 2 ετών όπου μεσολάβησαν οι χημειοθεραπείες του παιδιού, το οποίο σήμερα είναι μια χαρά.

Γενικά μπορούσε να διαχειριστεί δύσκολες καταστάσεις στο παρελθόν, με ασθένειες των γονιών του, θανάτους συγγενών, ήταν εκείνος στον οποίο ανέθεταν τέτοιες καταστάσεις. Με τις κρίσεις πανικού όμως δε μπορούσε πια να ελέγξει τον εαυτό του σε τέτοιες καταστάσεις, οπότε τις απέφευγε. Το ιστορικό αξιολογήθηκε και δόθηκε θεραπεία με το ενδεικνυόμενο ομοιοπαθητικό στην Αθήνα, για ένα μήνα.

1Η ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ

Κατά την επανεξέταση ένα μήνα μετά, ο ασθενής περιέγραψε μείωση κατά 60% των επεισοδίων πανικού. Συχνά όμως ένιωθε πόνο στο στομάχι,παρά τη θεραπεία που συνέχιζε με τα χημικά φάρμακα, το οποίο φοβόταν μήπως ήταν προάγγελος των κρίσεων πανικού. Έγινε επανάληψη της ομοιοπαθητικής αγωγής

2Η ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ

Δύο μήνες μετά ο Δ. περιέγραψε απουσία κρίσεων πανικού, σκεφτόταν μάλιστα να πάει διακοπές με το πλοίο. Είχε κάποια επεισόδια πόνου στο στομάχι . Του δόθηκε η σύσταση να ελαχιστοποιήσει ή βέλτιστα να μηδενίσει την κατανάλωση γαλακτοκομικών. Δεν έγινε επανάληψη της ομοιοπαθητικής αγωγής

3Η ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ

Τρεις μήνες μετά, ο ασθενής έχοντας αποφύγει στο μέγιστο την κατανάλωση γαλακτοκομικών ανέφερε απουσία πόνου στο στομάχι. Αισθάνεται πολύ καλά. Ταξίδεψε με πλοίο και αεροπλάνο, όπως επίσης οδήγησε αρκετή ώρα , με πολύ ζέστη, χωρίς να εμφανίσει κάποιο σύμπτωμα πανικού.

Ένα χρόνο μετά ο Δ, παραμένει καλά, χωρίς υποτροπή συμπτωμάτων.

Το παραπάνω περιστατικό είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα του πώς η επιλογή του κατάλληλου ομοιοπαθητικού φαρμάκου μπορεί να δράσει συνεργιστικά με τις κατάλληλες συμβουλές διατροφής προκειμένου να επέλθει το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα για τον ασθενή, τόσο στο ψυχονοητικό όσο και στο σωματικό επίπεδο.