Roaccutane για την ακμή. Πόσο επικίνδυνο είναι;

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ

Στα 18, τελειώνοντας το λύκειο κουβαλούσα ακόμα μια ενοχλητική εφηβική ακμή.

Έχοντας δοκιμάσει τοπική θεραπεία και αντιβιοτικά από το στόμα, χωρίς φανερά αποτελέσματα, ο δερματολόγος που με παρακολουθούσε μου πρότεινε Roaccutane., ένα ισχυρό σκεύασμα ισοτρετινοίνης που ενδείκνυται σε περιπτώσεις ακμής που είναι κυστική ή οζώδης ή που δεν ανταποκρίνεται στη συνήθη φαρμακευτική αγωγή.

Η δική μου ακμή δεν ήταν κυστική, ήταν μέτριας βαρύτητας αλλά σίγουρα δεν ανταποκρινόταν και στην έως τώρα θεραπεία, πράγμα που συνήθως συμβαίνει όταν τα αίτια είναι βαθύτερα και απαιτούν πολύ πιο ουσιαστική αντιμετώπιση. Το κίνητρο ήταν μεγάλο, ένα λείο και καθαρό δέρμα απαλλαγμένο από σπυράκια και κοκκινίλες, τι καλύτερο ξεκίνημα για τη φοιτητική μου ζωή.

ROACCUTANE ΩΣ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ?

Ο δερματολόγος μου εξήγησε ότι επρόκειτο για ένα πολύ αποτελεσματικό φάρμακο που θα μπορούσε να με απαλλάξει μια και καλή από την ακμή μου. Μόνο που το εν λόγω σκεύασμα τύχαινε να είναι ηπατοτοξικό. Και τερατογόνο. Αυτό που χρειαζόταν ήταν απλά να κάνω τακτικούς ελέγχους για το συκώτι και να φροντίσω να μη μείνω έγκυος. Τόσο απλά. Δίχως δεύτερη σκέψη, αρνήθηκα.

Στην ηλικία εκείνη δεν είχα κάποια επαφή ή γνώση γύρω από τα φάρμακα, δεν είχα καν στο μυαλό μου ότι θα σπούδαζα Φαρμακευτική.

Θα έπρεπε να πω ναι. Όμως ένα πολύ βαθύτερο ένστικτο μέσα μου πήρε την απόφαση. Ένα φάρμακο που μπορούσε να προκαλέσει τερατογένεση πώς ήταν δυνατό να είναι ασφαλές; Όταν μετά από λίγους μήνες βρέθηκα να σπουδάζω τα των φαρμάκων κατάλαβα. Μελετώντας τις παρενέργειες των φαρμάκων κατάλαβα γιατί η εσωτερική φωνή μου είχε φωνάξει ένα βροντερό όχι και κατανόησα γιατί χρειάζεται να χρησιμοποιούμε τα φάρμακα με σύνεση, κρίνοντας σε κάθε περίπτωση όχι μόνο το όφελος αλλά και το κόστος που μπορεί να έχουν για τον οργανισμό.

ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ROACCUTANE

Αυτά εν έτη 2003. Όταν το Roaccutane ήταν (και συνέχισε να είναι) η μαγική λύση για όλους τους απελπισμένους ακνεικούς εφήβους. Κι ας έγραφε ξεκάθαρα στις ανεπιθύμητες ενέργειες στο φύλλο οδηγιών του:

• κατάθλιψη
• μη φυσιολογική συμπεριφορά
• ψυχωσική διαταραχή
• απόπειρα αυτοκτονίας
• αυτοκτονία.

Άλλωστε στατιστικά ήταν σπάνιο να συμβούν. Λες και η σπανιότητα δε έχει θέση στην πραγματικότητα. Λες και οι

αριθμοί φτιάχνονται μόνοι τους, δεν τους φτιάχνουν άνθρωποι.

 

Εν έτη 2019 το Roaccutane συνδέθηκε με δέκα αυτοκτονίες στη Βρετανία. Οι επιθεωρητές φαρμάκων ξεκίνησαν έρευνα σχετικά με τις παρενέργειες του φαρμάκου ενώ στοιχεία του βρετανικού ΕΣΥ δείχνουν ότι η συνταγογράφηση του φαρμάκου διπλασιάστηκε το διάστημα 2008-2018.

Το κείμενο αυτό δε στρέφεται εναντίον των φαρμάκων. Τα φάρμακα είναι πολύτιμα εργαλεία. Δεν είναι από μόνα τους το πρόβλημα. Η υπερσυνταγογράφηση είναι. Η μη συνετή χρήση είναι. Η νοοτροπία ότι οποιοδήποτε σύμπτωμα είναι εχθρικό και ανεπιθύμητο και θα πρέπει να καταπολεμηθεί με κάθε μέσο, μια νοοτροπία που καλλιεργείται από τους γιατρούς και έχει υιοθετηθεί από την πλειοψηφία των ασθενών.

Η ακμή μου με συντρόφευσε για αρκετά χρόνια ακόμα. Σιγά σιγά άρχισε να υποχωρεί, να γίνεται πιο ήπια, ώσπου ατόνησε.

Αποτέλεσε όμως πολύτιμο δάσκαλο μου καθώς με οδήγησε:

• στη σωστή διατροφή
• στην Ομοιοπαθητική
• στο βελονισμό
• στην ενδοστροφή.

Όταν το ορμονικό μου σύστημα ισορρόπησε η ακμή δεν είχε πια θέση στο σύστημα μου. Εξαρχής δεν ήταν εκείνη η αιτία. Ήταν μόνο το αποτέλεσμα της εσωτερικής διαταραχής. Και μου έμαθε ακόμα πως τα θέματα υποχωρούν όταν προσπαθούμε να τα κατανοήσουμε, αντί να τα πολεμάμε. Όταν μπαίνουμε στη ροή και τη σοφία της φύσης, όλα αυτομάτως αποκτούν το νόημα τους.

Αν είστε από εκείνους που κουράστηκαν να πολεμούν, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να κατεβάσετε την ασπίδα. Μόνο τότε η πληγή που βρίσκεται πίσω της θα ανθίσει.

Κλείστε τη συνεδρία σας ώστε να βιώσετε και εσείς βελτιωμένα επίπεδα υγείας και ευεξίας, χωρίς τις παρενέργειες των χημικών φαρμάκων!