Οι περισσότεροι άνθρωποι πλέον, επιζητούν θεραπείες express. Δεν γνωρίζω αν αυτό συμβαίνει γιατί έχουν κουραστεί να υποφέρουν ή απλά έχουν συνηθίσει στους ταχείς ρυθμούς με τους οποίους κινείται η ζωή στις μέρες μας, οπότε και η αντίληψη για τη θεραπεία συμπαρασύρεται με έναν τρόπο στη δίνη αυτή.
Τι είναι αυτό όμως, που επιζητά ένας ασθενής και που οφείλει να αποσκοπεί μία θεραπεία;
Η λέξη θεραπεία περιλαμβάνει κάθε μέσο που αποσκοπεί στην ίαση μιας νόσου. Στα αρχαία ελληνικά σημαίνει υπηρετώ, ασχολούμαι με ζήλο, φροντίζω, περιποιούμαι, καλλιεργώ, ικανοποιώ, νοσηλεύω, γιατρεύω, επιδιορθώνω μια ζημιά
Η θεραπεία, τα μέσα και οι μέθοδοι δηλαδή που χρησιμοποιούνται, δεν είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσουν σε ίαση.
Ποιος είναι ο ορισμός της ίασης; Παρά την πλουσιότητα της γλώσσας μας, η αγγλική μοιάζει να είναι κάπως πλουσιότερη στο θέμα αυτό.
Υπάρχουν δύο λέξεις για να περιγράψουν το αποτέλεσμα μιας θεραπείας, το cure και to heal.
Cure σημαίνει η ελαχιστοποίηση ή εξάλειψη των συμπτωμάτων της ασθένειας και heal σημαίνει όχι την απλή απομάκρυνση των συμπτωμάτων αλλά την επίτευξη μιας ολότητας που είναι νέα , διαφορετική και συγκριτικά καλύτερη από την συνολική κατάσταση υγείας που υπήρχε πριν τη θεραπεία. Η νέα αυτή κατάσταση περιλαμβάνει όχι μόνο τη φυσική αλλά και τη νοητική, τη συναισθηματική και την πνευματική υγεία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι αυτό που επιθυμούν διακαώς είναι η εξάλειψη των συμπτωμάτων. Και αυτό είναι εν μέρει φυσιολογικό. Εκτός αυτού, για την εξάλειψη του πόνου αναθέτουν όλη την ευθύνη στο γιατρό. Θεωρούν ότι εκείνος με τη γνώση και την εμπειρία του οφείλει να προσφέρει ανακούφιση.
Ωστόσο, η πραγματική ίαση έρχεται όταν θεραπεύουμε την αιτία του πόνου, την αιτία που κάνει τα συμπτώματα να εμφανίζονται. Προκειμένου να συμβεί αυτό, χρειάζεται χρόνος και ανάληψη ευθύνης από την πλευρά του πάσχοντα.
Η δυτική ιατρική εστιάζει κυρίως στην καταστολή ή εξάλειψη των συμπτωμάτων και περιορίζεται στο να επισημαίνει την αιτία των συμπτωμάτων σε βιοχημικό επίπεδο. Ποιος τολμά να ανοίξει το κεφάλαιο των προσωπικών επιλογών του καθενός που συμβάλλουν στη νόσηση; Τοξικές σχέσεις, αρνητικά μοτίβα σκέψης, φτωχή διατροφή, καθιστικός τρόπος ζωής, αδυναμία διαχείρισης του στρες και πολλά άλλα.
Ακόμα και όταν εμείς, οι εκπρόσωποι της ολιστικής θεραπευτικής, κάνουμε απλές παραινέσεις σχετικά με την διατροφή και την άσκηση, η ανταπόκριση είναι πολλές φορές αποκαρδιωτική.
Ξεκινώντας πρώτα από τον εαυτό μου και τις δικές μου αντιστάσεις στην αλλαγή αρνητικών συνηθειών, και παρατηρώντας τις αντιστάσεις των ανθρώπων που έρχονται για θεραπεία, προσπάθησα να εξηγήσω το γιατί.
Γιατί ενώ σε ένα επίπεδο λαχταράμε ένα καλύτερο επίπεδο υγείας και ευεξίας, εντέλει πολλές φορές αποτυγχάνουμε να εφαρμόσουμε τις συμβουλές και τις οδηγίες των ειδικών;
Γιατί η θέλησή μας εξαντλείται τόσο σύντομα;
Νέες μελέτες στη νευροφυσιολογία τονίζουν πώς επώδυνες εμπειρίες που βιώσαμε σαν παιδιά έχουν τεράστιο αντίκτυπο στον τρόπο που δομήθηκε το νευρικό σύστημα, και στη λειτουργία του εγκεφάλου. Άνθρωποι που κουβαλούν σοβαρά παιδικά τραύμα έχουν πολλαπλάσιες πιθανότητες να νοσήσουν, να εμπλακούν σε εθισμούς ή να βυθιστούν σε κατάθλιψη.
Ο καθένας μας, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, κουβαλά τις δικές του πληγές από την παιδική ηλικία. Επώδυνα γεγονότα, που το παιδικό μυαλό τα μετέφρασε με το δικό του τρόπο στην προσπάθεια να τα αιτιολογήσει. Και συνήθως κατέληξε στο ότι για αυτά που βιώνει εκείνο είναι υπεύθυνο, άρα για να του συμβαίνουν όλα αυτά, δεν αξίζει. Δεν αξίζει να ζει, δεν αξίζει να το αγαπάνε.
Την εσφαλμένη πεποίθηση “δεν αξίζω” τη διαμορφώνει κανείς στην παιδική ηλικία και την κουβαλάει μέσα του στην ενήλικη ζωή του.
Πώς λοιπόν ένας άνθρωπος που νιώθει ότι δεν αξίζει, να θέσει σε εφαρμογή τη βούληση του προκειμένου να βιώσει περισσότερη ευεξία και εσωτερική ευδαιμονία;
Αυτός είναι ο μεγαλύτερος σκόπελος που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Ο επαναπρογραμματισμός αυτής της λανθασμένης, αλλά πολύ ισχυρής, καταγραφής.
Το ταξίδι αυτό απαιτεί γενναιότητα. Απαιτεί να μη λυγίσουμε αντικρίζοντας τα φαντάσματα του παρελθόντος, τα οποία ζουν ούτως ή άλλως μέσα μας. Να πενθήσουμε για τις πληγές μας, να συμπονέσουμε το παιδί που υπήρξαμε για τον πόνο που βίωσε και να το αγκαλιάσουμε.
Η λέξη heal προέρχεται από το whole. Σημαίνει γίνομαι ολόκληρος. Εξού και η έννοια ολιστική θεραπεία. Δυσκολεύτηκα πολύ να κατανοήσω τι σημαίνει γίνομαι ολόκληρος. Ώσπου κατάλαβα.
Ότι κάθε τραύμα που έχουμε απωθήσει, κάθε πληγή που έχουμε αρνηθεί να κλάψουμε πάνω της, κάθε συμπεριφορά μας που αποδοκιμάζουμε, είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας που του αρνούμαστε την ύπαρξη.
Σκοπός είναι να ανασύρουμε όλα τα κομμάτια μας που τα έχουμε κρύψει επιμελώς στο σκοτάδι, να τα δούμε με καινούριο φως, να τα χωρέσουμε μέσα μας. Να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας, να του αναγνωρίσουμε ότι έκανε το καλύτερο που μπόρεσε.
Μέσα από το μονοπάτι αυτό της εσωτερικής συμφιλίωσης θα οδηγηθούμε να πούμε με σιγουριά
“Αξίζω να ζω!” και θα προχωρήσουμε με αγάπη στην ουσιαστική φροντίδα του σώματος και της ψυχής μας.
Ευάγγελος Γενιτσαριώτης says
Είμαι ομοϊδεάτης. Αυτήν ακριβώς τη λογική έχω αναπτύξει μέσα από βιβλία τόσο ιατρικά όσο και ψυχολογίας και αυτοβελτίωσης. Κάποιοι από μας έχουμε τη θέληση, το σθένος αλλά και τη διαύγεια να βλέπουμε και να βιώνουμε τις καταστάσεις στην ουσία τους. Χαίρομαι που συνάντησα αυτό το κείμενο, που θα το χαρακτήριζα μαγευτικό τόσο λόγω του περιεχομένου του όσο και από τον τρόπο παρουσίασής του.
Είναι σαν να ακούω τις σκέψεις μου.
Ευχαριστώ.
Σταυριάννα Περβολαράκη says
Σας ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που βρήκατε ένα σημείο επαφής με το κείμενο